door Corinne Brouwer | apr 9, 2023 | Overwegingen, Persoonlijke groei
Het is weer Pasen, mamma. Ja alweer, hoor je van mij. Het is om de leeftijd die ik nu bereik, die je had toen je mij droeg. jouw bloed mijn bloed Onzekerheden verdwenen met de maanden in jouw alsmaar groeiende buik. Ze leken in eerste instantie te groeien maar...
door Corinne Brouwer | feb 1, 2023 | Overwegingen
Je leeft je leven. Na je leven ga je dood. Soms ga je na het leven dood. Soms tijdens het leven. Dat laatste gebeurt wanneer je niet durft. Niet durft te voelen en te zien. Of dat dan wel nog net. Maar je sterft wanneer je ondanks alles je borst beschermt voor...
door Corinne Brouwer | dec 12, 2022 | Gedichten
Ik vertaal je passen in oneindig. De kwadraten glijden in de oever van de klei. En onze visies versmelten. Maar niemand die het ziet. Zompig kloppen ze maanden later aan bij mijn ziel. Voorzichtig. Verzopen. Verrookt. Ik vraag: “Wat is het dan, wat je...
door Corinne Brouwer | jan 6, 2022 | Gedichten
Ik strijd en heb jou nodig. Maar als jij het niet kan dan ga ik wel. Ik vertrouw erop dat je me bij de pols grijpt als ik struikel. Dat mijn geduikel je van gezicht voorziet. Dat ik val is zeker. En dat er bloed zal zijn, is evident. Toch ga ik. En ik...
door Corinne Brouwer | nov 13, 2021 | Gedichten
Mijn voeten verschuiven vuurrood oranje, geaderd en in doorbloeden volkomen uitgeleefd. Zo vertaald in elke stap, vertrekt het lachen in beminde lippen enigszins maar in sprank’len nog veel meer. Mijn ziel versnelt en ik loop door. Tot waar de mist is...
Recente reacties