blogs over groeien, ondernemen en leven
Growcafe
Let go in order to grow
A disruption doesn’t put you out of business. Not per se. (Please, do not misunderstand me... I recognize the tears. Leading entrepreneurs from my immediate circle went bankrupt last year… It’s harsh for sure.) I write this to motivate you. Words about hope. The only...
De ode die je kon verwachten
Diegenen die mij enigszins kennen, hadden dit schrijven al jaren, al maanden of tenminste één dag eerder verwacht... Maar sorry jongens, het nieuws moest even indalen. Na een boel gevloek op corona ben ik er dan nu toch aan toe. Eraan toe om de sluizen open te zetten...
Een herinnering aan champagne
Ik herinner me delen nog van jou: zo roze, zo licht, zo vol tover. Wanneer je zachte vingertoppen de mijne raken… Ik slaak een zucht. Ik sluit mijn ogen. Voor ik het weet, slip ik in die zoete droom, waarin ik met mijn tong de druppels vang die vol verlangen...
De droom zonder eind
Oh, die dagen van toen: het vuur dat me drijft; die gloed in mijn lijf; die droom zonder eind. Hoe dichter zij komt, Hoe dieper het schrijnt. Nog voel ik je lippen, trillend langs mijn dijen glijden. Mijn vingers verdrinken in jouw huid, terwijl mijn schoot jouw ziel...
Aan hem die mij de scherpte van cynisme onderwees
Ik voer jullie mee naar een tijd waarin ik jong en onschuldig was... Het was oktober. Dat wel. Zoals nu. Maar het is járen geleden. Hoe ik er kom, vraag je? Afgelopen weekend ontving ik een handgeschreven briefje van mijn oud-scheikundeleraar. In de bijlage vond ik...
Selemat jalan
Dit gedicht schreef ik voor mijn allerliefste oma, die twee jaar geleden overleed. Het was een intense, liefdevolle week die ik ik woorden trachtte vangen: “Ben ik wel nederig genoeg voor zoveel moed..?”
Acht acht achtentachtig
Zaterdag acht augustus Vandaag was het duidelijk: er wervelt door de week een hete wind die mijn focus opslokt als de zee. Terwijl ik vanmorgen echt nog even even even alleen maar daar kon zijn. Ik rekte mijn lichaam in een soort ommezwaai; verdroomde wat toen het...
25 juli 2020
In de spirituele wereld is het 30e levensjaar het jaar van ontwikkeling, hulp vragen en rust vinden. 31 is het jaar van liefde en vrede. Waar je eerst die hulp nog nodig had, laat je nu de handen los van je mentoren en zet je de stappen verder op je eigen pad… Ik ben...
Chardonnay
Er waren dagen dat ik je schuwde, lief. Die fake glimlach, die ronde vormen… Nu weet ik dat het jaloezie was van een meisje, zomaar iemand die nooit grasduinde in haar ziel, noch voelde; noch morde. Ja, ik voelde wel; maar echt, echt, echt… Je weet wel. En ach,...
Wakker in deze wereld
Ik word wakker maar de wereld slaapt in mij bij een licht waar ik warmte van verwacht. Als ik me omdraai, verzink ik in blauwgrijs; van die ogen waarvan je weet dat ze immer hun doel blijven bestormen. Laat je me nog even verdwalen in je handen? Ik volg het...
Roma
Ze glijdt de wereld in mijn hart. En in haar vind je mijn leven, mijn ziel, mijn zijn. Kom, geef je me hand; ik pak je vingers; breng ze richting haar heuvelende vlees. Ik zal je leiden langzaam over haar huid. Adem in, adem uit…. Het voorjaar schuilt in...
Ik kus je pijn weg, liefste
Ik kus je pijn weg, liefste Als de bedorven kou je rillingen bezorgt Je verkrampt door gal en ik je niet meer vasthouden kan Ik kus je tot je adem stokt en je vergeet Dat de smakeloze trillingen in je buik Je de lust ontnemen Ik kus je, ik zoen je M’n lippen plooien...
Voor mamma
Ik sluit m’n ogen als ik zo in jouw armen drijf De zon zal ons bedekken In welk een wetenschap ik schaduwen omarmen durf Ik wil even niks, even niets... Geen duif die vanuit opa’s bomen dwaalt Op het Damrak of dichter nog naar ons toe beiden… Ik wil even niets Geen...
Valentijnsdag met Bernini
Ik bemin je - zo dwaas - aslof ik je ken. Verlang naar de vochten van je lichaam zonder je echte tranen te hebben geproefd; het bloeden van je ziel stelp en zie. Is het dan dom dat mijn ogen branden als ik je beoordelende blikken zoek over het gloeien van je...
Trots op Nederland
On the road, Curacao Als ik de SUV van de maat bij wie ik logeer over het eiland stuur, kijk ik om me heen. Mensen doen zinloze pogingen om wat vuil van straat te halen; het ene krot houdt het andere staande; er ligt een leguanenlijkje op de weg; er hangen...
Gladiatoren in de arena: wetenschapper versus dromer
Hoe match je honger naar wetenschappelijke input met een vrijgevestigde poëet die zinmijmerend door het leven wil? Ik zie een soort arena voor me waarin de strijdlustige, hongerige gladiator tegenover een dromerig figuur staat dat zich heerlijk in z’n vel voelt en de...
Contact houden?
Volg me op social media!